آدمایی هستن که...!
هروقت ازشون بپرسی چطوری؟! می گن خوبم ممنون...!
آدمایی که اونقدر دل نازکن که حتی وقتی می بینن یه
گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده از یه طرف دیگه می رن که نترسه و نپره...
آدمایی که حتی حواسشون به بچه های کوچولو ام هست، با دیدن اونا شاد می شن ،اونا را جدی می گیرن ،باهاشون می خندن و براشون وقت می ذارن...
همین آدمان که دنیا را جای بهتری می کنن برای زندگی...!
دوستایی که بدون مناسبت کادو می خرن... گاهیم کوچیک...!
مثل دفتر یادداشتی ، کتابی ، یا حتی شکلاتی...!
آدمای پیامکای آخر شب، که یادشون نمی ره گاهی قبل از خواب، به دوستاشون یادآوری کنن که به یادشونن...
آدمای پیامکای پُر مهر بی بهانه ، حتی اگه با اونا بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی...!
آدمایی که اگه یه جا تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشونو با لبخند تعارفت می کنن و باهات گرم می گیرن که غریبگی نکنی...
آدمایی که حتی وقتی ناراحتن بهت لبخند می زنن و با حرفاشون بهت آرامش می دن...
همین آدما هستن که دنیا را جای بهتری می کنن برای زندگی...!
آدمایی که از محبت کردن و محبت دیدن بیشتر آرامش می گیرن تا از هر چیز دیگه...!
همونایی که حاضرن برات هر کاری انجام بدن...
مثل دوستی که موقع دست دادن یه فشار کوچولو به دستت وارد می کنه برای ابراز صمیمیت بیشتر...
دوستی که با وجود اون گذر زمانو احساس نمی کنی و می خوای زمان برات متوقف بشه...
و وقتی از پیشت می ره انگار بوی عطر حضورش هنوز تو هوا مونده و شاید تا دقایقی رفتنشو باور نداری...
وقتی بهش زنگ میزنی با خوشرویی جوابتو میده و هیچوقت کار و وقتو برات بهانه نمی کنه...
این آدما جای دوری نیستن...همه جا هستن...اما بی صدا و بی ادعا...!
اگه شمام یکی از این آدما را پیدا کردین قدرشونو بدونین و ناراحتشون نکنین آخه اینا خیلی زود می شکنن...!
اما باور کنین همین آدما هستن که هم دنیا رو زیبا می کنن و هم زندگی رو لذت بخش تر...!
دل من دیر زمانی ست که می پندارد